ÇOCUKLARIMIZA NELER ÖĞRETELİM?..

                Aile ve okul birer eğitim kurumu. Çocuklarımıza rehberlik görevini ailelerde anne ve babalar, okullarda ise öğretmenler yapıyor.

 

                Doğumundan itibaren çocuklarımız, en evvel informal bir eğitim ortamına giriyorlar. Annesinin kucağında “şefkat”in aslını öğrenen bebek, sonraları belki gerçek hayatın etkisiyle artık “şefkat” görememeye, göstermemeye başlıyor.

 

                “Çocuklarımıza neler öğretelim?” sorusu, bir yaşında çocuğu olandan on sekiz yaşında çocuğu olan anne ve babaların uzmanlara sıkça sorduğu temel ve önemli bir soru… Uzmanların, bu soruya verdikleri cevaplar şüphesiz ki, hep farklı oluyor. Nedeni, bakış açılarının farklı olması veya soruyu soran anne ve babalarının çocuklar üzerindeki beklentileri…

 

                Biz de, bu soruya değişik bir açıdan bakacağız. Değerli anne ve babalara “çocuklarınıza problem çözebilmeyi, fişleri ezbere okumasını ve yazmasını, çarpım tablosunu, toplama işlemini şu şekillerde öğretin, Matematik dersinden alıştırmalar yaptırın, çocuğunuzun ev ödevlerini takip edin” gibi klasik ve sıradan bir eğitimci yaklaşımıyla cevap vermeyeceğiz.

 

                Ailelerde ve okullarda çocuklarımızın IQ’suna (bilişsel zeka) yönelik yeteri kadar çalışma, hatta yeterinden fazla çalışma yapılmaktadır. Ancak, EQ (duygusal zeka)’ya yönelik çalışmalar yapıldığı söylenemez.

 

                Bu çalışmaların bir açısı da, çocuklarımıza vermemiz gereken ahlaki ve kültürel değerlerimizdir. Aile ve okullarda, bu yönde yeteri kadar eğitim verdiğimizi maalesef söyleyemeyeceğiz. Çünkü, doksan küsür yıllık Cumhuriyet tarihimizde yetiştirdiğimiz nesillerin ahlaki ve kültürel değerlerimiz açısından icraatları ortadadır…

 

                Anne ve babalar; öğretmenler olarak çocuklarımıza, günlük yaşamlarında ve sosyal bir çevrede mutlaka edinmeleri gereken “sevgi, saygı, hoşgörü, başka fikirlere ve insanlara tahammül, dürüstlük, yalan söylememe, merhamet, yardımseverlik, fedakarlık, adaletli ve ölçülü olma, kendini değerlendirebilme ve ölçebilme, tarafsızlık, hakkaniyet, empati, görgü ve nezaket, medeni cesaret, bağımsız iş yapabilme, görev bilinci, kurallara uyma gibi temel ahlaki ve sosyal değerleri ne kadar verebiliyoruz?..

 

                İsterseniz, en kolayından şöyle Afyonkarahisar caddelerine bir çıkalım ve yaya ve sürücü davranışlarına bir bakalım…

 

                Aile, okul, sivil toplum, çevre… Başarılı mıyız, yoksa yapmamız gereken daha çok iş mi var, görelim, özeleştiri yapalım.

 

                Aile ve okul… Her ikisi de birer eğitim yuvasıdır.

 

                Anne-babalar ve öğretmenler bu kurumların rehberleridir.

 

                Oturalım, düşünelim… Sorumluluk ve suç kimde?..