EYLÜL

 

 İşte Eylül’de bitti gidiyor, hüzün mevsimi sonbaharın şirin ayı Eylül. ‘’Sanat mevsimi’’ diyerek sevdirse de kendini yaprak dökümü misali kayıplarımızın üstünü örtmeye çalışır, kızıla dönen turuncu toprak rengiyle. Hayat devam eder kaldığı yerden bir şiir misali… 

İçimde Eylül, ruhumda Eylül,
Susmak bilmez, yüreğimde ki bülbül,

Yaprak dökerken duygularım,
Sıcak, ıslak gülüşüne aldanırım.

Karamsarlığımı ötelerim biraz daha,
Uyanmak isterim aydınlık sabahlara,

Estikçe ılık rüzgârların, doğa da başkalaşım,
Titretir gönülleri, renk senfonisi, bu karışım. 

 Usulca gelişinde saklar,  gizlidir hüzün,
 Her Eylül’de, geçip giderken ömrün,

Ah Eylül, üzüm gözlüm, sarışınım,
Nedendir sana sevgim, bu bağlanım?

Tebessüm ederim, anlamsız boş hüzünlere,
Hoş geldin eylül, sende savrulacaksın ne çare…

Mürşide OKLU AYHAN