Geçmiş yıllar içinde dönüp duruyorum ardıma baka baka,
İlk yıllarımı avuçlarımda saklıyorum, kalbimin derin kuyularında,

Tırmanıyorum tepelere doğru, bindiğim hayallerimin salıncağında,
Oyunlarım duruyor, seksek oynadığım taşlar, Hıdırlık’ın yollarında,

Birinden ötekine koşarak bütün ara sokaklarında, çıkmazlarında.
Zirvelerinde Kalenin; yakalanacak ağsam; hayallerin hepsi yukarıda.

Surların yanında ufkum genişlesin, göz alabildiğince yayılan ova da,
Sarılmak istiyorum doya doya… Memleket memleket kokan dağlarında…

Hayat yoluna uzanan, Taşpınar’dan başlasam, zamanı aşındırmadan
Bir kere daha Olucak suyunda yıkasam yüzümü, dolansam arkasından,

Eski mahalleli sokaklarda kaybolsam, hoyratça türkülerini mırıldanırken,
Pusulam Kale, dört dönsem etrafında, şehrimi karış karış gezerken.

Sen dağ, taş, kaya dersin, ben, Hıdırlık derim, Kale’m derim;
Sen, tarih, coğrafya dersin, ben memleketim derim, sılam derim…

Tam kalbimden vuruyor, üşütüyor hasretin, donduruyorsun,
Belli ki sen de beni özledin toz bulutlu, çöl kumları savuruyorsun...


Mürşide OKLU AYHAN
(Afyonkarahisar'ı Kucakladım Şiirlerimle) Kitabından.